Эълонҳо

Таърих гувоҳ аст, ки Истиқлоли давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистон оғози дигаргуниҳои тоза дар самти бунёди давлати мустақили тоҷикон гардид. Бо қабули Конститутсия бунёд намудани давлати соҳибистиқлол ва ҷомеаи озоду пешрафтаи шаҳрвандӣ ба миён омад. Иҷлосияи 16-уми Шурои Олии Тоҷикистон бо интихоби ҳайати нави Ҳукумат бо сарварии Раиси Шурои Олӣ муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон барои
Таъмини манфиатҳои ҳаётан муҳимми Ҷумҳурии Тоҷикистон ва ҳифзи пояҳои истиқлоли сиёсӣ дар шароити тағйирпазирии вазъи геополитикии минтақа ва ҷаҳон аҳамияти хос касб намудааст, зеро ҳимояи истиқлоли сиёсӣ ҳамчун ҳадафи стратегӣ барои мавҷудияти давлату миллати тоҷик дар масири ояндаи таърихӣ афзалияти миллӣ дорад. Дар шароити феълӣ манфиатҳои ҳаётан муҳимми Ҷумҳурии
  Аз баррасии мушкилоти тағйирёбии иқлим ва шиддат ёфтани офатҳои хусусияти гидрометеорологидошта, ба монанди хушксолию камобӣ, дар солҳои охир зимни ироаи Паёми Роҳбари давлат ба Маҷлиси Олӣ, аз як тараф, мубраму ҳалталаб будани онҳоро нишон медиҳад, аз ҷониби дигар, ҳамеша дар меҳвари сиёсати экологии Пешвои миллат қарор доштани ин масоилро собит менамояд. Агар чанд
  Яке аз заминаҳои аслии хурофот тарс ва нодонӣ дар баробари ҳаводиси табиию ҷамъиятӣ аст. Ҳанӯз аз замони аввалин огоҳии башар дар нисбати худу ҷаҳон шояд аз аввалин чизҳое, ки ӯ дарк намудааст, ин осебпазирӣ дар баробари ҳаводиси табиию ҷамъиятӣ будааст. Махсусан дар он замон, ки ҳанӯз инсон зиндагии нимаваҳшӣ дошт, бо бархӯрд ба ҳаводиси […]
  Мо бояд Ватани худро сидқан ва баробари ҷони хеш дӯст дорем, ватандӯсту меҳанпарасти воқеӣ бошем, шукронаи неъмати бузургтарин ва муқаддаси инсонӣ, яъне соҳибватанӣ ва озодиро ба ҷо орем, барои ҳимояи сарзамини аҷдодӣ ҳамеша омода бошем, ба хотири пешрафту ободии давлати соҳибистиқлоламон ва рӯзгори осудаву ороми ҳар як хонадони кишвари азизамон шабу рӯз заҳмат
  Масъалаи равобити давлат ва дин аз замонҳои қадим то ба имрӯз мавриди омӯзиши донишмандону муҳаққиқон қарор доштааст. Пажуҳишгарони Шарқ ва ҳам Ғарб доир ба паҳлуҳои гуногуни мавзуи давлат ва дин асарҳои зиёд мерос гузоштаанд, ки ҳамаи онҳо имрӯз барои таҳқиқи бештари масъалаи мазкур ҳамчун сарчашмаи боэътимод хизмат мекунанд. Давлатдории аҷдодии миллати тоҷик
  Ҳифзи марзу бум ва амнияту суботи Ватан аз душманон вазифаи ҳар як шаҳрванд ба ҳисоб меравад. Дар шароити кунунӣ бояд ҳар як аъзои ҷомеа дар ин масир бо самимияту садоқат хизмат карда, саҳми худро гузорад. Тавре аз хабару гузоришҳо маълум аст, тайи ду даҳсолаи асри XXI ташкила ва ҳаракатҳои мухталифи иртиҷоӣ ва ифротгаро, ки […]
Ҳоло яке аз масъалаҳои муҳим, ки ҷомеаи ҷаҳонӣ ва ҷумҳурии моро низ ба ташвиш овардааст, терроризм ва ифротгароӣ мебошад. Тероризм ва ифротгароӣ яке аз зуҳуроти номатлуб дар замони имрӯза ба шумор меравад, зеро зуҳуроти мазкур боиси ба миён омадани оқибатҳои нохуш- таҳдид ё истифодаи зуроварӣ, расонидани зарари вазнин, таҷовуз ба ҳаёти арбоби давлатӣ ё конистутсионӣ […]
  Омилҳои динӣ дар шароити муосир яке аз унсурҳои таркибии ҳаёти сиёсию ҷамъиятӣ ба шумор мераванд. Чунин вазъ бо он асоснок мегардад, ки на танҳо дар шароити давлатдории навин таъсири дин ба равандҳои иҷтимоию сиёсии ҷомеа меафзояд, балки як қатор таҳдиду хатарҳои замони муосир бевосита дар ниқоби дин зоҳир мегарданд. Чунончи, паҳн намудани ғояҳои ифротгароӣ […]
  Яке аз масъалаҳое, ки дар паёмҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамасола мавриди таҳлилу баррасии амиқ қарор мегирад, баланд бардоштани мақоми зан дар ҷомеа ва андешидани тадбирҳои судманд дар ин самт мебошад. Пешвои миллат зимни суханрониҳои худ пайваста ба масъалаи дастгирӣ ва фаъолнокии